Uzda wojownika wczesnośredniowiecznego

Wykonana na wystawę Rzemiosł Artystycznych w Gnieźnie 1997roku

Uzda wykonana jest na podstawie znaleziska odkrytego w miejscowości Versvu, na terenie obecnej Litwy i datowana jest na X – XI wiek. Uzda jest wspaniałym przykładem połączenia w sobie wielu funkcji. W swej konstrukcji zapewnia głowie konia, szczególnie w części czołowej, pewną ochronę przed urazami, jednocześnie jest stabilna i daje pewne i mocne położenie wędzidła w pysku konia. Na policzkach uzdy usytuowane są dwa rzędy małych dzwonków kulistych. Pełniły one funkcję pewnego rodzaju strategii wojennej i dawały niesamowity, niepokojący efekt metalicznego hałasu, który w przypadku szarży nawet kilkunastu koni powodował panikę w szeregach przeciwnika, szczególnie u koni które nie znały tego dźwięku.

Uzda wykonana jest ze skóry blankowej wyprawy roślinno–tłuszczowej. Elementy okuć i dzwonki odlane są z brązu, wszystkie elementy uzdy są ze sobą połączone małymi nitami z brązu. Wędzidło jest kute, dwuczłonowe, łamane, stalowe o ostrych krawędziach.